Na pierwszy rzut oka

Minimalistyczne i spore opakowanie było zachętą do otwarcia. Obiektyw Irix 150mm Macro 1:1 f/2.8 okazał się solidny i ciężki!

A to wszystko dzięki wzmocnionej konstrukcji wewnętrzna opartej na metalowych elementach. Wykończenie jest odporne na zarysowania. Ponadto otrzymujemy antypoślizgowy pierścień ostrości ze specjalnym wykończeniem. Grawerowane oznaczenia wypełnione są farbą UV. Uszczelnienia chronią przed pyłem i wodą. W standardzie dostajemy także sztywny futerał transportowy.

Przyjrzyjmy się z bliska

Irix posiada 3 rzędy pierścieni – blokady, regulacji ostrości od 0,345 cm do nieskończoności i przysłony. Jedna z cech, która może okazać się wadą tego obiektywu to brak autofokusa przez co musimy się wykazać cierpliwością i sprawną ręką w ostrzeniu. Praca przy użyciu wizjonera i włączonym trybie zarysu będzie idealnym rozwiązaniem dla osób z wadą wzroku. Pozytywem jest maksymalne otwarcie przysłony na poziomie 2,8 f, które w przypadku makrofotografii okazuje się rozwiązaniem idealnym.

Z zapiętym Irix-em do body A7RV ruszam w teren.

Na tapetę biorę kilka tematów fotografii, aby sprawdzić pracę z obiektywem w różnych warunkach:

• fotorelacja ślubna – ujęcia z przygotowań w domu
• ogród przydomowy w pełnym słońcu i o zachodzie słońca
• łąka o wschodzie słońca
• wschód słońca w winnicy
• fotografia portretowa z drapieżnymi ptakami

Z Irixem do ołtarza

Pokładając w Irix-ie wielkie nadzieje razem z Damianem rzuciliśmy sobie wyzwanie sprawdzając go podczas reportażu ślubnego. Obiektyw pojechał z nami do Radomia na wesele Edyty i Pawła. Liczy się tu szybka i efektowna praca. Podczas takiego reportażu niejednokrotnie mamy tylko jedną szansę na dobre ujęcie i nie ma czasu na przestawienie planu zdjęciowego. Wzięcie tego szkła na ślub okazało się strzałem w dziesiątkę! Mozolne kręcenie pierścieniem ostrości odwdzięczyło się nam przepięknym obrazkiem z detalami. Wykorzystaliśmy go do ujęć fotograficznych i filmowych. Pan Młody rzucił okiem w zewnętrzny ekran A7SIII Damiana i podzielił się na głos swoimi śmiałymi i pozytywnymi spostrzeżeniami – „O kur… co wy w tym kadrze odwalacie!”

ISO 2000 150 mm f/3.5 1/160 sec

Powtórzyliśmy akcję i Irix przejechał się z nami również na wesele Ani i Dawida dając nam po raz kolejny fantastyczne zbliżenia wykonane w trakcie przygotowań.

ISO 160 150 mm f/4.5 1/160 sec

ISO 2000 150 mm f/4 1/160 sec

Pomimo ciężaru obiektyw trzyma się w dłoni wygodnie. W zestawie jest dodatkowa stopka pozwalająca wystabilizować go na statywie. Praca z obiektywem poszła sprawnie, a jako uzupełnienie detali świetnie sprawdził się w zestawie naszych weselnych szkieł, szczególnie, że jesteśmy wielbicielami tych stałoogniskowych. Dla porównania posiadamy już Sigmę 105 mm, która wyposażona w przełącznik do trybu macro łapie ostrość na szybkim autofokusie. Z kolei ogniskowa 150 mm daje jeszcze większe zbliżenia, a ręczne ostrzenie w tym wypadku nie przeszkadza, a wręcz pomaga świadomie wydobyć pożądane detale. Jak stwierdził Damian – „jest to coś innego”.

Przenieśmy się do ogrodu

Wrześniowe słońce zaprasza nas na zielone kadry. Wczesna jesień daje niesamowicie ciepłą kolorystykę światła którą uwielbiam, a dojrzała zieleń zaczyna wpadać w żółty. To idealna okazja na makrofotografię owadów i roślin. Zaczęłam kadrować w popołudniowej porze, gdy słońce jeszcze było dość wysoko. Dzięki temu miałam też więcej czasu by ustawić kadr choć w tym wypadku model nie zaczekał.

ISO 50 150 mm f/4 1/800 sec

ISO 50 150 mm f/4 1/1000 sec

ISO 100 150 mm f/7.1 1/320 sec

ISO 50 150 mm f/2.8 1/1000 sec

ISO 50 150 mm f/2.8 1/1000 sec

ISO 50 150 mm f/2.8 1/80 sec

Słońce chyliło się ku zachodowi, ręka stawała się coraz bardziej ciężka – masa obiektywu dała się we znaki. Jednak frajda z polowania na makro-kadry sprawiała ogromną przyjemność i satysfakcję z tych udanych. Chwila przerwy i wracamy o złotej porze zbadać obiektyw pod względem plastyki.

ISO 125 150 mm f/3.5 1/160 sec

ISO 100 150 mm f/3.5 1/2500 sec

ISO 320 150 mm f/2.8 1/160 sec

Okazuje się, że Irix 150 mm daje naprawdę piękny bokeh i potrafi zachwycić oko. Z powodzeniem można z nim tworzyć macro-fotografię ogrodową z udziałem drobnych kwiatów i owadów. Na zakończenie tej serii jeszcze selfie w oku naszej Kiry.

ISO 500 150 mm f/2.8 1/160 sec

O świcie ruszamy w poszukiwaniu babiego lata i budzącej się do życia natury. Wrzesień to zdecydowanie mój miesiąc pod względem światłocienia. To także miesiąc moich urodzin co tym bardziej jest tego przypieczętowaniem. Wschód słońca na łące jak zwykle nas nie zawiódł – podobnie Irix.

f/4.5 1/5000s 150.0mm ISO50

f/4.5 1/1600s 150.0mm ISO100

f/5.6 1/3200s 150.0mm ISO2000

f/3.5 1/800s 150.0mm ISO50

Oddech i rzut oka na nasz backstage oraz to jak się prezentuje Irix ze mną w trawie.

Aura była na tyle sprzyjająca i bajkowa, że ciężko się zdecydować które zdjęcia warto pokazać, gdyż każde z nich jest wyjątkowe i pokazuje świetnie walory estetyczne obiektywu. Trzeba dodać, że występuje widoczne winietowanie co szczególnie jest znaczące przy ekspozycji na niebo jednak w sporej mierze jest to ciekawy zabieg artystyczny. Niewielkie aberracje chromatyczne również są zauważalne choć programy do korekcji świetnie sobie z tym radzą.

Kilka ujęć tego samego gatunku pająka kolejno:

• f/4 1/200s 150.0mm ISO1000
• f/4 1/200s 150.0mm ISO100
• f/4 1/4000s 150.0mm ISO100
• f/2.8 1/200s 150.0mm ISO640
• f/9 1/400s 150.0mm ISO12800
• f/4 1/1000s 150.0mm ISO100

f/5 1/2500s 150.0mm ISO1000

f/3.5 1/640s 150.0mm ISO100

f/3.5 1/640s 150.0mm ISO100

f/2.8 1/1250s 150.0mm ISO100

f/2.8 1/1250s 150.0mm ISO100

f/3.5 1/160s 150.0mm ISO100

f/3.5 1/160s 150.0mm ISO100

f/3.5 1/320s 150.0mm ISO100

f/6.3 1/400s 150.0mm ISO100

Tym romantycznym akcentem prześwitujących promieni słońca zamykamy łąkową fotorelację. Jesteśmy bardzo pozytywnie zaskoczeni. Ogniskowa 150 mm oprócz dużych zbliżeń daje niesamowitą plastykę i piękny bokeh nawet na przysłonach f/5.0 co wynika oczywiście z długiej ogniskowej. W wypadku tej fotorelacji światło na nas nie czekało, ale był czas by ustawić ostrość na śpiącego modela. Tutaj tylko praca w trybie manualnego fukusa.

Irix w winnicy

f/3.5 1/400s 150.0mm ISO200
f/2.8 1/400s 150.0mm ISO320
f/3.5 1/400s 150.0mm ISO2500
f/3.5 1/400s 150.0mm ISO2000

Sesja w Winnicy Libiąż o wschodzie słońca pokazała kolejne zastosowanie obiektywu. W krajobrazie otwartym daje popis swoich możliwości kadrując odległe obiekty oraz makro. Ogniskowa 150 mm pozwala przybliżyć pierwszy plan dając złudzenie w skrócie perspektywicznym jakby obiekty były ciasno i regularnie ułożone jak w przypadku fotografii rzędów winogron. Praca pod światło nie jest już jednak taka przyjemna i szybka, a światło wpadające przez soczewki mocno obniża kontrast choć daje ciekawą flarę.

Wisienka na torcie

f/2.8 1/160s 150.0mm ISO320

Wisienką na torcie jest fotografia portretowa o którą się pokusiłam na sesji z drapieżnymi ptakami. W kadrze przepiękna Sylwia z niewielką sową – syczkiem białolicym. Przy portretach trzeba starannie dobierać przysłonę i uważać na głębię ostrości by oczy mieściły się w zakresie ostrości. W efekcie otrzymujemy piękny portret wydobyty z tła co jest kolejnym dowodem na to, że Irix świetnie spisał się w kolejnej roli.

Podsumowanie

Testowałam ten obiektyw z ogromną przyjemnością. Jego zastosowanie okazało się szerokie. Idealna plastyka w połączeniu ze świetnej jakości obrazem daje przepis na sukces. Mimo drobnych wad jest naprawdę godny polecenia do fotografii i filmowania. Stanowi świetne rozszerzenie podstawowego zestawu fotografa ślubnego, przyrodniczego czy portretowego. Z przyjemnością będę wracać do kadrów, które nim wykonaliśmy. Cieszą oko.

Zalety:

• wysokiej jakości solidna obudowa
• wyposażenie zestawu w futerał i stopkę
• świetna jakość obrazu
• mocowanie sony E (bez użycia przejściówek)
• piękny bokeh
• piękne flary
• duże zbliżenia macro
• szerokie zastosowanie (fotografia portretowa, owadów, krajobrazów)
• niezauważalna aberracja chromatyczna
• dobry stosunek jakości do ceny

Wady:

• spore winietowanie
• słaba praca pod światło
• mocny spadek kontrastu w fotografii pod światło
• brak autofokusa
• widoczny astygmatyzm